In de handen van de Coorong (lang verslag)

G'day iedereen. Ik moet helaas melden dat ik al in de grote stad Melbourne zit. Mijn roadtrip zit er dus al bijna op, nog een kleine 800/900 kilometer naar Sydney te gaan.
Maar wat een knallend einde was het...
3 dagen geleden verliet ik Adelaide (nog onwetend wat mij te wachten stond) en mijn reis ging van start naar waar ik o zo naar uit had gekeken: The Great Ocean Road. Maar eerst moest ik mijn weg zien te vinden door het Coorong National Park.
Een vrij mooi park, veel wildlife maar vooral veel, veel regen.
Na wat mooie zandwegjes en uitzichtspunten was er nog 1 onderdeel over: The 42 mile crossing, een 4WD-track die door de duinen naar het strand leidde. Een heel leuke ervaring totdat ik het strand bereikte... en mijn wagen vastliep. Ik moest dus iets doen want zelfs mijn zwaarste 4WD functie kon mijn wagen er niet uitkrijgen. Wachten was geen optie, het werd namelijk binnen enkele uren vloed en tenzij mijn wagen kon zwemmen moest ik snel iets bedenken.
Eerste wat ik deed was de wagen uitgraven, en de druk in de banden verlagen en toen gassen... Maar niks gebeurde. Sterker nog, de wagen had zich alleen maar dieper ingegraven.
Ik keek rond om mij heen, en daar zag ik een plank liggen waar de naam van de track op stond: The 42 mile crossing (lekker toepasselijk). Deze plank was mijn laatste hoop, snel weer de auto uitgraven en de plank onder het rechterachterwiel gelegd. Voordat ik in de wagen stapte keek ik nog om en zag dat de golven al een stuk dichterbij gekomen waren."Dit MOET lukken" En daar ging ie dan... een klein stukje vooruit. De plank werkte en ik ging weer snel het rechterachterwiel uitgraven en de plank eronder leggen. Na 3 keer was het me gelukt. Wat een opluchting. En met mijn vieze natte kleren ging ik zo snel mogelijk de Coorong uit en op na de Ocean Road die ik de volgende morgen bereikte.
Het was gelukkig flink opgeklaard en de Great Ocean Road was GE-WEL-DIG. Voor mij het beste wat ik in Australie heb gedaan. Beter dan duiken, raften, skydiven of wat dan ook. Een lange slingerende weg langs de golven, rotsen, bergen, kangaroes en de verscheidene dorpjes.
Helaas, omdat mijn telefoon een beetje cranky is heeft het niet mijn foto's opgeslagen dus als jullie het zelf willen zien dan zullen jullie maar wat tijd vrij moeten maken ben ik bang...
p.s. ik kom terug op 15 juli omdat ik eerst nog mijn wagen moet verkopen en belastinggeld voor een deel terug terug te vragen voor zover dat gaat.